مجازات شریران

۱ آیا فی‌الحقیقت به عدالتی که گنگ است سخن می‌گویید؟ و ای بنی آدم، آیا به راستی داوری می‌نمایید؟ ۲ بلکه در دل خود شرارتها به عمل می‌آورید و ظلمِ دستهای خود را در زمین از میزان در می‌کنید. ۳ شریران از رَحِم منحرف هستند، از شکم مادر دروغ گفته، گمراه می‌شوند. ۴ ایشان را زهری است مثل زهر مار؛ مثل افعی کر که گوش خود را می‌بندد ۵ که آواز افسونگران را نمی‌شنود، هر چند به مهارت افسون می‌کند. ۶ ای خدا دندانهایشان را در دهانشان بشکن. ای خداوند دندانهای شیران را خرد بشکن. ۷ گداخته شده، مثل آب بگذرند. چون او تیرهای خود را می‌اندازد، در ساعت منقطع خواهند شد. ۸ مثل حلزون که گداخته شده، می‌گذرد. مثل سِقْط زن، آفتاب را نخواهند دید. ۹ قبل از آنکه دیگهای شما آتشِ خارها را احساس کند، آنها را چه تر و چه خشک خواهد رُفت. ۱۰ مردِ عادل چون انتقام را دید شادی خواهد نمود. پایهای خود را به خون شریر خواهد شست. ۱۱ و مردم خواهند گفت: «هرآینه ثمره‌ای برای عادلان هست. هر آینه خدایی هست که در جهان داوری می‌کند