انجیل متی فصل ۱۹ (ترجمه قدیم) تعلیم درباره ازدواج و طلاق

(مرقس ۱۰: ۱-۱۲۲)

۱ و چون عیسی این سخنان را به اتمام رسانید، از جلیل روانه شده، به حدود یهودیه از آن طرف ارْدُنّ آمد. ۲ و گروهی بسیار از عقب او آمدند و ایشان را در آنجا شفا بخشید. ۳ پس فریسیان آمدند تا او را امتحان کنند و گفتند: «آیا جایز است مرد، زن خود را به هر علّتی طلاق دهد؟» ۴ او در جواب ایشان گفت: «مگر نخوانده‌اید که خالق در ابتدا ایشان را مرد و زن آفرید، ۵ و گفت از این جهت مرد، پدر و مادر خود را رها کرده، به زن خویش بپیوندد و هر دو یک تن خواهند شد؟ ۶ بنابراین بعد از آن دو نیستند بلکه یک تن هستند. پس آنچه را خدا پیوست انسان جدا نسازد.» ۷ به وی گفتند: «پس از بهر چه موسی امر فرمود که زن را طلاقنامه دهند و جدا کنند؟» ۸ ایشان را گفت: «موسی به سبب سنگدلی شما، شما را اجازت داد که زنان خود را طلاق دهید. لیکن از ابتدا چنین نبود. ۹ و به شما می‌گویم هر که زن خود را بغیر علّت زنا طلاق دهد و دیگری را نکاح کند، زانی است و هر که زن مطلقّه‌ای را نکاح کند، زنا کند.» ۱۰ شاگردانش بدو گفتند: «اگر حکم شوهر با زن چنین باشد، نکاح نکردن بهتر است!» ۱۱ ایشان را گفت: «تمامی خلق این کلام را نمی‌پذیرند، مگر به کسانی که عطا شده است. ۱۲ زیرا که خَصی‌‌‌ها می‌باشند که از شکم مادر چنین متولّد شدند و خصی‌‌‌ها هستند که از مردم خصی شده‌اند و خصی‌‌‌ها می‌باشند که بجهت ملکوت خدا خود را خصـی نموده‌اند. آنکه توانایی قبول دارد بپذیرد.»

قرنتیان(2: 9)

آنچه را که هرگز چشمی ‌ندیده و گوشی نشنیده و به‌خاطر انسانی خطور نکرده است، خدا برای دوستداران خود مهیا نموده است.

مزامیر ۵۵:۲۲

مشکلات خود را به خداوند بسپار و او آنها را برایت حل خواهد کرد، او هرگز نمی‌گذارد که اشخاص وفادار شکست بخورند.

فیلیپیان ؛ باب 2 ایه ؛5

طرز تفکر شما،درباره زندگی ،
باید مانند طرز تفکر عیسی مسیح باشد5
گرچه او از ازل داری الوهیت بود
ولی راضی نشد برابری با خدا را بهر قیمتی حفظ کند 6

کولوسیان2 20:21

پس حال که با مسیح نسبت به اصول ابتدایی این دنیامرده اید , چرا همچون کسانی که گویی هنوز به دنیا تعلق دارندتن به قواعد ان میدهید , قواعدی که میگوید: این را لمس مکن , به ان لب نزن و بر ان دست مگذار .

مکاشفه فصل :22

  و نهری از آب حیات به من نشان داد که درخشنده بود، مانند بلّور و از تخت خدا و برّه جاری می‌شود.
2   و در وسط شارعِ عامِّ آن و بر هر دو کناره نهر، درخت حیات را که دوازده میوه می‌آوَرَد، یعنی هر ماه میوهٔ خود را می‌دهد؛ و برگهای آن درخت برای شفای امّت‌ها می‌باشد.
3   و دیگر هیچ لعنت نخواهد بود و تختخدا و برّه در آن خواهد بود و بندگانش او را عبادت خواهند نمود.
4   و چهره او را خواهند دید و اسم وی بر پیشانیِ ایشان خواهد بود.
5   و دیگر شب نخواهد بود و احتیاج به چراغ و نور آفتاب ندارند، زیرا خداوند خدا بر ایشان روشنایی می‌بخشد و تا ابدالآباد سلطنت خواهند کرد.
6   و مرا گفت، این کلامْ امین و راست است و خداوند خدای ارواحِ انبیا، فرشته خود را فرستاد تا به بندگان خود آنچه را که زود می‌باید واقع شود، نشان دهد.
7   و اینک، به زودی می‌آیم. خوشابحال کسی که کلام نبوّت این کتاب را نگاه دارد.
8   و من، یوحنّا، این امور را شنیدم و دیدم و چون شنیدم و دیدم، افتادم تا پیش پایهای آن فرشته‌ای که این امور را به من نشان داد سجده کنم.
9   او مرا گفت، زنهار نکنی، زیرا که هم‌خدمت با تو هستم و با انبیا یعنی برادرانت و با آنانی که کلام این کتاب را نگاه دارند. خدا را سجده کن.
10  و مرا گفت، کلام نبوّت این کتاب را مُهر مکن زیرا که وقت نزدیک است.
11  هر که ظالم است، باز ظلم کند و هر که خبیث است، باز خبیث بماند و هر که عادل است، باز عدالت کند و هر که مقدّس است، باز مقدّس بشود.
12  و اینک، به زودی می‌آیم و اجرت من با من است تا هر کسی را بحسب اعمالش جزا دهم.
13  من الف و یاء و ابتدا و انتها و اوّل و آخر هستم.
14  خوشابحال آنانی که رختهای خود را می‌شویند تا بر درخت حیات اقتدار یابند و بهدروازه‌های شهر درآیند،
15  زیرا که سگان و جادوگران و زانیان و قاتلان و بت‌پرستان و هر که دروغ را دوست دارد و به عمل آورد، بیرون می‌باشند.
16  من عیسی فرشته خود را فرستادم تا شما را در کلیساها بدین امور شهادت دهم. من ریشه و نسل داود و ستاره درخشنده صبح هستم.
17  و روح و عروس می‌گویند، بیا! و هر که می‌شنود بگوید، بیا! و هر که تشنه باشد، بیاید و هر که خواهش دارد، از آب حیات بی‌قیمت بگیرد.
18  زیرا هر کس را که کلام نبوّت این کتاب را بشنود، شهادت می‌دهم که اگر کسی بر آنها بیفزاید، خدا بلایای مکتوب در این کتاب را بر وی خواهد افزود.
19  و هر گاه کسی از کلام این نبوّت چیزی کم کند، خدا نصیب او را از درخت حیات و از شهر مقدّس و از چیزهایی که در این کتاب نوشته است، منقطع خواهد کرد.
20  او که بر این امور شاهد است، می‌گوید، بلی، به زودی می‌آیم! آمین. بیا، ای خداوند عیسی!
21   فیض خداوند ما عیسی مسیح با همهٔٔ شما باد. آمین.

(مرقس ۸: ۱۳-۲۱)

هشدار درباره تعالیم غلط


۵ و شاگردانش چون بدان طرف می‌رفتند، فراموش کردند که نان بردارند. ۶ عیسی ایشان را گفت: «آگاه باشید که از خمیرمایه فریسیان و صدوقیان احتیاط کنید!» ۷ پس ایشان در خود تفکر نموده، گفتند: «از آن است که نان بر نداشته‌ایم.» ۸ عیسی این را درک نموده، بدیشان گفت: «ای سست ایمانان، چرا در خود تفکر می‌کنید از آنجهت که نان نیاورده‌اید؟ ۹ آیا هنوز نفهمیده و یاد نیاورده‌اید آن پنج نان و پنج هزار نفر و چند سبدی را که برداشتید؟ ۱۰ و نه آن هفت نان و چهار هزار نفر و چند زنبیلی را که برداشتید؟ ۱۱ پس چرا نفهمیدید که درباره نان شما را نگفتم که از خمیرمایه فریسیان و صدوقیان احتیاط کنید؟» ۱۲ آنگاه دریافتند که نه از خمیرمایه نان بلکه از تعلیم فریسیان و صدوقیان حکم به احتیاط فرموده است.

(مرقس ۸: ۲۷-۳۰؛ لوقا ۹: ۱۸-۲۰)

اعتراف پطرس


۱۳ و هنگامی که عیسی به نواحی قیصریه فیلپس آمد، از شاگردان خود پرسیده، گفت: «مردم مرا که پسر انسانم چه شخص می‌گویند؟» ۱۴ گفتند: «بعضی یحیی تعمید دهنده و بعضی الیاس و بعضی اِرمیا یا یکی از انبیا.» ۱۵ ایشان را گفت: «شما مرا که می‌دانید؟» ۱۶ شمعون پطرس در جواب گفت که «تویی مسیح، پسر خدای زنده!» ۱۷ عیسی در جواب وی گفت: «خوشابحال تو ای شمعون بن یونا! زیرا جسم و خون این را بر تو کشف نکرده، بلکه پدر من که در آسمان است. ۱۸ و من نیز تو را می‌گویم که تویی پطرس و بر این صخره کلیسای خود را بنا می‌کنم و ابواب جهنّم بر آن استیلا نخواهد یافت. ۱۹ و کلیدهای ملکوت آسمان را به تو می‌سپارم؛ و آنچه بر زمین ببندی در آسمان بسته گردد و آنچه در زمین گشایی در آسمان گشاده شود.» ۲۰ آنگاه شاگردان خود را قدغن فرمود که به هیچ کس نگویند که او مسیح است.

مزامیر فصل ۱۷

دعای مرد عادل

۱ ای خداوند، عدالت را بشنو و به فریاد من توجه فرما! و دعای مرا که از لب بی ریا می‌آید، گوش بگیر! ۲ داد من از حضور تو صادر شود؛ چشمان تو راستی را ببیند. ۳ دل مرا آزموده‌ای، شبانگاه از آن تفقد کرده‌ای. مرا قال گذاشته‌ای و هیچ نیافته‌ای، زیرا عزیمت کردم که زبانم تجاوز نکند. ۴ و اما کارهای آدمیان به کلام لبهای تو؛ خود را از راههای ظالم نگاه داشتم. ۵ قدمهایم به آثار تو قائم است، پس پایهایم نخواهد لغزید. ۶ ای خدا تو را خوانده‌ام زیرا که مرا اجابت خواهی نمود. گوش خود را به من فرا گیر و سخن مرا بشنو. ۷ رحمت‌های خود را امتیاز ده، ای که متوکلان خویش را به دست راست خود از مخالفان ایشان می‌رهانی. ۸ مرا مثل مردمک چشم نگاه دار؛ مرا زیر سایة بال خود پنهان کن، ۹ از روی شریرانی که مرا خراب می‌سازند، از دشمنان جانم که مرا احاطه می‌کنند. ۱۰ دل فربة خود را بسته‌اند. به زبان خویش سخنان تکبرآمیز می‌گویند. ۱۱ الآن قدمهای ما را احاطه کرده‌اند، و چشمان خود را دوخته‌اند تا ما را به زمین بیندازند. ۱۲ مَثَل او مَثَل شیری است که در دریدن حریص باشد، و مَثَل شیر ژیان که در بیشة خود در کمین است. ۱۳ ای خداوند برخیز و پیش روی وی درآمده، او را بینداز و جانم را از شریر به شمشیر خود برهان، ۱۴ از آدمیان، ای خداوند، به دست خویش، از اهل جهان که نصیب ایشان در زندگانی است که شکم ایشان را به ذخایر خود پر ساخته‌ای و از اولاد سیر شده، زیادی مال خود را برای اطفال خویش ترک می‌کنند. ۱۵ و اما من روی تو را در عدالت خواهم دید، و چون بیدار شوم، از صورت تو سیر خواهم شد

مزمور ۱۲۱: ۱-۸

چشمان خود را به سوی کوهها برمی‌افرازم؛ یاریِ من از کجا می‌رسد؟ یاری من از سوی خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.
او نخواهد گذاشت پای تو بلغزد؛ او که حافظ توست، چشم بر هم نخواهد گذاشت! آری، او که حافظ اسرائیل است چشم بر هم نخواهد گذاشت و به خواب نخواهد رفت! خداوند حافظ توست! خداوند به دست راستت سایۀ توست! آفتاب در روز به تو آزار نخواهد رسانید؛ و نه ماهتاب در شب.
خداوند تو را از هر بدی حفظ خواهد کرد؛ او حافظ جان تو خواهد بود! خداوند آمد و شد تو را پاس خواهد داشت، از اکنون و تا به ابد!

فیلیپیان 2: 5-11

" همان طرز‌فکر را داشته باشيد که مسيحْ عيسي داشت: او که همذات با خدا بود، از برابري با خدا به نفع خود بهره نجُست، بلکه خود را خالي کرد و ذات غلام پذيرفته، به شباهت آدميان درآمد. و چون در سيماي بشري يافت شد خود را خوار ساخت و تا به مرگ، حتي مرگ بر صليب مطيع گرديد. پس خدا نيز او را بغايت سرافراز کرد و نامي برتر از همه نامها بدو بخشيد، تا به نام عيسي هر زانويي خم شود، در آسمان، بر زمين و در زير زمين،و هر زباني اقرار کند که عيسي مسيحْ خداوند است، براي جلال خداي پدر."

روميان باب ۳ آيه ۲۶ تا ۲۷)

آيا حالا ديگر کسی می تواند به خود ببالد و تصور کند که با پرهيزکاری و اعمال نيک خود، نجات يافته و مقبول خدا گشته است؟ هرگز! چرا؟ زيرا نجات، نه از کارهای نيک ما و انجام تشريفات مذهبی، بلکه از کارهايی که عيسی مسيح برای ما انجام داد و از ايمانی که ما به او داريم، بدست می آيد."

تيطوس باب ۳ آيه ۳ تا ٨

ما نيز زمانی نادان و ياغی و گمراه و اسير شهوتها و لذتهای ناپاک بوديم. زندگی ما پر بود از کينه و حسادت؛ همه از ما نفرت داشتند، ما نيز از همه متنفر بوديم. اما زمانی رسيد که مهربانی و لطف نجات دهنده ما خدا آشکار شد، و ما را نجات داد. او نه بخاطر خوبی وپاکی ما، بلکه فقط در اثر رحمت و دلسوزی که نسبت به ما داشت، ما را از گناهانمان شست و طاهر ساخت و بوسيله روح القدس، به ما تولد تازه و حياتی نو بخشيد دراثر کاری که نجات دهنده ما عيسی مسيح انجام داد، خدا روح القدس را به فراوانی به ما عطا فرمود، تا به لطف عيسی مسيح، در پيشگاه خداوند بی گناه بحساب بيابيم. اکنون می توانيم در برکات زندگی جاويد شريک باشيم و با اشتياق در انتظار روزی باشيم که بطور کامل از اين زندگی برخوردار خواهم شد".

مزامیر ۱۲۱:۱ - ۸

با چشمان خود به سوی کوهها نگاه می‌کنم! از کجا برای من کمک خواهد رسید؟ کمک من از جانب خداوندی است، که آسمان و زمین را آفرید. او مرا از لغزش باز می‌دارد. او پشتیبانی است که همیشه بیدار است. او حافظ و نگهبان اسرائیل است و هرگز نمی‌خوابد. خداوند نگهبان توست، او در کنار توست و از تو پشتیبانی می‌کند. آفتاب در روز تو را اذیّت نخواهد کرد و مهتاب نیز در شب. خداوند تو را از تمام خطرها نجات خواهد داد و تو را محافظت خواهد نمود. خداوند مراقب رفت و آمد توست و همیشه از تو محافظت خواهد نمود.

اعمال 10:44 - 47

پطرس هنوز سخن می‌گفت که روح‌القدس بر همۀ آنان که پیام را می‌شنیدند، نازل شد. شماری از ایماندارانِ یهودی‌نژاد که همراه پطرس آمده بودند، چون دیدند روح‌القدس حتی بر غیریهودیان نیز فرو ریخته است، در حیرت افتادند. زیرا شنیدند که ایشان به زبانهای غیر سخن می‌گویند و خدا را می‌ستایند. آنگاه پطرس گفت: «حال که اینان روح‌القدس را درست همانند ما یافته‌اند، آیا کسی می‌تواند از تعمیدشان در آب مانع گردد؟»

اعمال 10:44 - 47

دوم تسالونيکی‌ ۳:۳

اما خداوند وفادار است و شما را تقويت خواهد نمود و در برابر هر نوع حملۀ شيطان، از شما محافظت خواهد كرد.

۱تسالونیکیان ۴:۳ - ۱۲

ارادۀ خدا این است که مقدّس باشید: خود را از بی‌عفتی دور نگاه دارید. هر‌یک از شما باید بداند که چگونه در پاکی و برازندگی، بدن خود را تحت تسلّط نگاه دارد. نباید همانند قومهایی که خدا را نمی‌شناسند، دستخوش امیال شهوانی باشید. هیچ‌کس نباید در این امر دست تجاوز یا طمع به حریم برادر خود دراز کند. چنانکه پیشتر به شما گفتیم و هشدار دادیم، خداوند همۀ این کارها را کیفر خواهد داد. زیرا خدا ما را نه به ناپاکی، بلکه به قدّوسیت فرا خوانده است. پس، هر که این تعلیم را رد کند، نه انسان، بلکه خدایی را رد کرده که روح قدّوس خود را به شما عطا می‌فرماید. و اما دربارۀ محبت برادرانه نیازی نیست چیزی به شما بنویسیم، زیرا خود از خدا آموخته‌اید که یکدیگر را محبت کنید، و براستی که همۀ برادران را در سرتاسر مقدونیه محبت می‌کنید. با این همه، ای برادران، ترغیبتان می‌کنیم که هر چه بیشتر چنین کنید. آرزومند این باشید که زندگی آرامی داشته باشید و سر به کار خویش مشغول بدارید و با دستهای خود کار کنید، همان‌گونه که شما را حکم کردیم. بدین‌سان، زندگی روزمرۀ شما احترام مردمِ بیرون را بر خواهد انگیخت، و محتاج کسی نیز نخواهید بود

خواندگي براي خدمت!

وقتي خدا كسي را براي خدمت مي خواند، اين خواندگي تمام جوانب و زواياي زندگي او را در بر مي گيرد.

:white_check_mark:در كلام خدا، كتاب مقدس، و نيز در تاريخ كليسا چيزي به عنوان خواندگي پاره وقت وجود ندارد!:

خواندگي پاره وقت همان چيزي است كه امروزه گاهي شاهد آن هستيم. خواندگي براي پشت منبر و جلوي دوربين!!

::وقتي خداوند مرد و زني را به خدمت خود مي خواند، اين خواندگي، اين مرد يا زن خدا بودن، در رفتار و گفتار و ظاهر آنان نيز پيداست. در برخورد آنان با همسر و فرزندان، در محبت به ديگران، در مديريت مالي و ترجيحات، در تفريحات، در شوخي هاي جمعي و خصوصي، در زندگي مقدس، در وقت شناسي، در سختكوشي، در تربيت فرزندان خداترس، در رغبت به تعليم... و خلاصه در تمام جزئيات زندگي

شام خداوند چیست؟

شام خداوند، یک روز پیش از جان سپردن خداوندمان، برای نخستین بار توسط وی مقرر شد. این شام، شام فصح بود که در آخرین هفته زندگی بشری عیسی در عید فصح خورده می‌شد. خدا به یهودیان حکم فرموده بود که هر سال عید فصح را به یادگاری رهایی شان از مصر جشن بگیرند (خروج ۱۲: ۱-۲۰). طبق حکم الهی در عید فصح فقط نان فطیر خورده می‌شد. در اول قرنتیان ۵: ۷، پولس رسول می‌فرماید که مسیح قربانی فصح ما است. بنابراین، مسیحیان به جای عید فصح، شام خداوند را برگزار می‌کنند.
عیسی به ما حکم کرده است که شام خداوند را به جا آوریم. در اناجیل این حکم تنها در لوقا ۲۲: ۱۹ ذکر شده است؛ اما پولس رسول در اول قرنتیان ۱۱: ۲۳-۲۵ بر اجرای این حکم تاکید می‌کند.

امثال۲۷:۲۸

اگه به فقیران کمک کنی هرگز محتاج نخواهی شد

عبرانیان باب ۴ آیه ۲)

پس کلام خدا را باید با چشمان دل و قلبی پر از ایمان مطالعه کنیم و به عنوان وجود آشکار شده خدا با ایمان بپذیریم. ☆
در غیر این صورت قطعا برکتی برای ما نخواهد داشت.

حجی فصل ۱ آیه شش

زیاد می‌کارید، ولی محصولِ کم بر می‌دارید. می‌خورید، امّا سیر نمی‌شوید. می‌نوشید و باز هم تشنگی‌تان رفع نمی‌گردد. لباس می‌پوشید، امّا گرم نمی‌شوید. مزد می‌گیرید امّا گویی آن را در جیبی که سوراخ است می‌گذارید.
خوب فکر کنید و ببینید که چرا چنین است؟
به کلیسا میرویم دعا می کنیم ، درخواست شفا و برکت می کنیم و خداوند اجابت می کند...
به خوشی بدنبال زندگی خود می رویم و خدا را فراموش می کنیم !
و بعد از زمانی کوتاه دوباره و دوباره باز میگردیم با همان مشکلات با همان جیب خالی !
خدا ما را فراموش نمی کندو دعایمان را می پذیرد و ما را برکت میدهد ...
خدا و کلیسا را فراموش نکنیم
مبادا جیب هایمان سوراخ شود به حدی که هیچ وقت و هیچ چیز نتواند آنرا پر سازد...آمین

مَتّی ۶:۲۵

پس به شما می‌گویم، نگران زندگی خود نباشید که چه بخورید یا چه بنوشید، و نه نگران بدن خود که چه بپوشید. آیا زندگی از خوراک و بدن از پوشاک مهمتر نیست؟

امثال‌ ۱۶:۲۴

سخنان محبت‌آميز مانند عسل شيرين است و جان انسان را شفا می‌بخشد.

توبه

توبه نه تنها به معنی احساس تاسف شخص از مبادرت به گناه است بلکه به معنی بازگشت و ترک آن گناه نیز هست. اعتراف به گناهان کافی نیست؛ ما باید از مبادرت به گناه نیز دست بکشیم. وقتی یک شخص حقیقتا توبه می‌کند، اعمال، افکار و تمایلات او نیز تغییر می‌کند. اگر شخصی بگوید، ” من توبه کرده ام“، اما هیچ چیز مشهودی برای اثبات این مدعا در زندگی او دیده نشود، آنوقت ” توبه“ او کاذب و دروغین بوده است.
توبه گامی اساسی در کسب نجات است. بدون توبه، نجات غیر ممکن است (متی ۵: ۳-۴؛ مرقس ۱: ۴، ۱۵؛ اعمال ۲: ۳۷-۳۸؛ دوم پطرس ۳: ۹).

پطرس

نام و شغل اولیه
پِطرُس شخصی یهودی بود که نام اصلی وی شمعون (در زبان یونانی سیمون) به معنای “ شنوا ” می‌باشد. نام پدر او یونا و و نام برادرش اندریاس که از شاگردان یحیی تعمید دهنده بود. وی ساکن بیت صیدا در شمال دریاچه جلیل بود، هر چند که سپس با خانواده خود در کفرناحوم ساکن گردید. شغل وی ماهیگیری و با برادرش اندریاس و با یعقوب و یوحنا پسران زبدی، شریک بوده و با هم به ماهیگیری می‌رفتند. پطرس ازدواج کرده و در سفرهای بشارتی خود همسرش را نیز همراه خود می‌برده است.

اولین نمود او در اناجیل
پطرس از پیروان یحیی تعمید دهنده بود، پس از آنکه اندریاس فهمید که عیسی همان مسیح است، نزد پطرس آمده و او را برای اولین بار به مسیح معرفی شد. عیسی نام وی را به کیفا که ترجمه آن پطرس می‌باشد، تغییر داد. پیتِر یا کیفا از اسامی آرامی است که در زبان یونانی قدیم پِطرُس نامیده می‌شده است، و تمامی آنها به معنای “ صخره ” می‌باشد. در کتاب مقدس زمانی که خداوند نام شخصی را تغییر می‌دهد، بیانگر نقشه بزرگی است که خداوند برای او در نظر گرفته است برای مثال: خداوند ابرام را به ابراهیم و سولُس را به پولُس و یعقوب را به اسرائیل تغییر داد. در این ملاقات وی برای اولین بار، توسط مسیح به شاگردی خوانده شد. برای دومین بار زمانی بود که انتخاب کرد که همراه و وفادار به مسیح باشد، و برای سومین بار زمانی که به عنوان رسول انتخاب گردید

مجازات مرگ سنگسار

در عهدعتیق مجازات مرگ سنگسار بود اما گاه اجساد بر درختی باقی می‌ماندند تا برای متخلفین هشداری جدی باشد (یوشع ۱۰:‏۲۶ ، تثنیه ۲۱:‏۲۲-‏‏‏۲۳). یهودیان مرگ این اشخاص را به مثابۀ لعنت خدا بر زندگیشان می‌انگاشتند (غلاطیان ۳:‏۱۳) و جسد آنها می‌بایست پیش از غروب شب مدفون می‌شد (یوحنا ۱۹‏‌:۳۱). صلیب عیسی مطابق اشارات عهدجدید یادآور همان درختی است که در عهدعتیق سمبل لعنت و حقارت بود (اعمال ۵:‏۳۰، ۱۰:‏۳۹، اول پطرس ۲:‏۲۴).
تاریخ گواه آن است که فینیقی‌ها و کارتاژها مجازات اعدام با صلیب را گاه اعمال می‌کردند اما این رومیان بودند که کاربرد گستردۀ آن را باب کردند. تنها بردگان و بدترین جنایتکاران به صلیب کشیده می‌شدند. مطابق سنت مسیحی، پطرس، رسول عیسی مسیح به شکل وارونه مصلوب شد که این واقعه با شواهد تاریخی دیگر همخوانی دارد.
رومیان به سه شکل دار (صلیب) به پا می‌کردند. یکی T شکل است که برخی بر این باورند که سمبل یکی از خدایان بنام تموز است. دیگری X شکل است که برخی از حواریون مسیح را بر آن مصلوب کردند. اما نوع متداول آن شکل است که گزارشات اناجیل با آن مطابقت دارد (متی ۲۷:‏۳۷، مرقس ۱۵:‏۲۶، لوقا ۲۳:‏۳۸ و یوحنا ۱۹:‏۱۹-‏‏‏۲۲).
در آن روزگار پس از آن که اتهام مجرم ثابت می‌شد، ابتدا او را به‌شدت شلاق می‌زدند. نوع شلاق و سنگینی ضربات به‌گونه‌ای بود که مجرم تا آستانۀ مرگ پیش می‌رفت. سپس او را مجبور می‌کردند که همانند یک برده صلیب خود را تا محل اعدام که همیشه خارج از شهر بود حمل کند و جرم او را نیز در این سفر دردناک با صدای بلند اعلام می‌کردند و همچنین به‌صورت مکتوب به همگان نشان می‌دادند. مرگ صلیب نتیجۀ درد و رنج تدریجی بود. گاه برای تسریع مرگ مجرمان، پاهای آنها را می‌شکستند (دو دزدی که با مسیح مصلوب شدند) اما این امر دربارۀ مسیح رخ نداد زیرا که او پیشتر جان داده بود. اما برای کسب اطمینان از مرگ و برای اینکه بتوانند مطابق سنت یهود جسد را قبل از سبت دفن کنند، نیزه‌ای در پهلوی او فرو کردند (یوحنا ۱۹:‏۳۱ به بعد).
بدون شک مجازات اعدام با صلیب در زمرۀ دردناک‌ترین مرگ‌هایی است که به‌تصویر در می‌آید. اما اناجیل گزارش مفصلی از آن ارائه نمی‌دهند و تنها به این عبارت «او را مصلوب کردند»، بسنده می‌کنند. مطابق انجیل متی ۲۷:‏۳۴ مسیح از نوشیدن مایعی که قدری از درد او را می‌کاست پرهیز کرد چرا که می‌خواست هشیاری خود را تا به لحظۀ مرگ حفظ کند. همین امر او را کمک کرد تا به دزدی که با او مصلوب شده بود تسلی بخشد و همچنین آن هفت گفتار پایانی را بر صلیب بیان کند.
نویسندگان عهدجدید نه از منظر باستان‌شناسی و یا تاریخی بلکه از نقطه نظر درک الهیاتی و نجات‌شناسانه به صلیب علاقه نشان می‌دهند. به‌صورت خلاصه صلیب را می‌توان انجیل نجات دانست زیرا که عیسی مسیح برای گناهان ما جان داد. صلیب عامل آشتی خدا با بشرست (دوم قرنتیان ۵:‏۱۹). ایدۀ برقراری صلح و آشتی‌ای که تمام کائنات را در بر می‌گیرد در رسالات افسسیان و کولسیان به‌چشم می‌خورد. صلیب دیوارهای جدایی نژادی و فرهنگی را از میان برمی‌دارد (افسسیان ۲:‏۱۴-‏‏‏۱۶). صلیب همچنین سمبل اتحاد ما با مسیح است (دوم قرنتیان ۵:‏۱۴)، اتحادی که همۀ ابعاد زندگی ما را در بر می‌گیرد. صلیب برای مؤمنان به مسیح طریق زندگی است.

کلام زنده

تنها چیزی که ما میتوانیم همیشه بر مبنای آن زندگی خود را بنا کنیم و نگران بی ارزش شدن آن به مررو زمان نباشیم کلام زنده و حیات بخش خداوند است

گیاه‌ خشك‌ شد و گل‌ پژمرده‌ گردید، لیكن‌ كلام‌ خدای‌ ما تا ابدالا´باد استوار خواهد ماند . کتاب اشعیا باب ۴۰ آیه

شبان کیست و چه خصوصیاتی دارد؟

از لحاظ روحانی، شخصی با استقامت، هوشیار، با حوصله، سخت کوش، با قدرت مدیریت، نترس، وفادار و رازدار میباشد.
::شبان با مسح خداوند، شبانی میکند:

پس آن غلام امین و دانا کیست که اربابش او را به سرپرستی خانوادۀ خود گماشته باشد تا خوراک آنان را به‌موقع بدهد؟
مَتّی ۲۴:۴۵
☄شبان به نوعی حکم غلام را دارد، برای ان برگماشتگی که خداوند به او عطا کرده است. ☄

مراقب خود و تمامی گله‌ای که روح‌القدس شما را به نظارتِ بر آن برگماشته است باشید و کلیسای خدا را که آن را به خون خود خریده است، شبانی کنید.
اعمال ۲۰:۲۸

☄«ای گلۀ کوچک، ترسان مباشید، زیرا خشنودی پدر شما این است که پادشاهی را به شما عطا کند.☄
لوقا ۱۲:۳۲
(ریشه در بقیت وفادار دارد، که شاخص بقیت، در کم بودنش است)

::چرا شبان؟
بعد از تولد تازه هر ایماندار، یک دشمن دارد، که حکم گرگ را دارد، جایی که گرگ هست، شبان نیز حضور دارد.☄شبان با مسح خداوند، شبانی میکند.☄ (اعمال رسولان باب ٢٠ایه ٢٨به بعد)

☄کسی که در خدمتی می ایستد باید از همه کوچکتر شود☄
(شبان خود به خود فروتنی خاصی را از خداوند دریافت میکند)
:

دعا

خداوند زنده با روح توبه و فروتنی ...
در حضورت دعا می کنیم ....
با قلبی شکر گزار با حمد و ستایش،
تو را می ستاییم و می پرستیم ...
زیرا که ایمان داریم که تو، با قدرت قیامت از مردگان
ما را نیز کمک می کنی، تا بر نیروهای، تاریکی
و مرگ پیروز شویم ....
ایمان داریم که تو ما را از هر نوع محکومیت
و اسارت گناه آزاد ساخته و می سازی ...
مرضهای ما رو شفا بخشیدی و جانی دوباره عطا کردی
پس همواره به ما کمک کن، که تا به آخر ،
در انجام اراده تو کوشا باشیم ...
و زندگی ما در پاکی و سلامتی و قدوست تو ...
در حیاتی نو شکل بگیرد ،
ما را در این لحظه تازه کن و مبارک بساز ..
زیرا تو سلطان قلبهای مایی
در نام عیسی مسیح

سخنان خدا تمام پاک و مبراست.او مانند یک سپر از تمام کسانی که به او پناه می برند محافظت می کند...آمین::

عبارت من خدا هستم در هیچ جای کتابمقدس از زبان عیسی مسیح نقل نشده است. ولی این به آن معنی نیست که او ادعای خدائی نکرده است. بطور مثال اگر به یوحنا 30:10 مراجه کنیم، عیسی مسیح را می بینیم که ادعا نمود: "من و پدر یک هستیم." شاید در اولین نگاه بنظر نرسد که او اشاره به الوهیتش می کند، ولی عکس العمل یهودیان نسبت به سخنان او ثابت می کند آنها منظور او را به خوبی درک کردند. "یهودیان در جواب گفتند، "بسبب عمل نیک تو را سنگسار نمی کنیم بلکه بسبب کفر زیرا تو انسان هستی و خود را خدا می خوانی." (یوحنا 33:10). یهودیان به خوبی فهمیدند که عیسی خود را خدا می داند. آیات بعدی نشان می دهند که عیسی مسیح نه با برداشت آنان مخالفت کرد و نه سعی کرد آن را اصلاح کند. این ها همه اشاره به این واقعیت می کند که عیسی ادعای خدائی کرد. "من و پدر یک هستیم." (یوحنا 30:10). این ادعا در یوحنا 58:8 نیز دیده می شود: "عیسی بدیشان گفت: "آمین آمین بشما می گویم که پیش از آنکه ابراهیم پیدا شود من هستم." و یهودیان مجدداً قصد سنگسار کردن او کردند. (یوحنا 59:8) تنها دلیل یهودیان برای سنگسار کردن عیسی این بود که آنان او را بخاطر ادعای الوهیت کافر می شمردند.
یوحنا 1:1 می گوید: "... و کلمه خدا بود..." و در یوحنا 14:1 می خوانیم: "و کلمه جسم گردید...." این آیات به وضوح تعلیم می دهند که عیسی خداست. اعمال 28:20 به ما می گوید: "پس نگاه دارید خویشتن و تمامی آن گله را که روح القدس شما را بر آن اُسقُف مقرّر فرمود تا کلیسای خدا را رعایت کنید که آن را به خون خود خریده است." چه کسی کلیسا را به خون خود خریده است؟ عیسی مسیح. ولی اعمال 28:20 می گوید "خدا ... آن را به خون خود خریده است." پس عیسی همان خداست.
توما، یکی از شاگردان مسیح، اینچنین اعتراف کرد: "... ای خداوند من، و ای خدای من" (یوحنا 28:20). و مجدداً عیسی را می بینیم که سعی نکرد کلام او را اصلاح کند. تیطس 13:2 ما را تشویق می کند تا منتظر آمدن خدا و نجات دهندۀ خود عیسی مسیح باشیم. (دوم پطرس 1:1 را نیز ملاحظه کنید) خدای پدر در عبرانیان 8:1 در بارۀ عیسی مسیح چنین می گوید: "امّا در حق پسر، ای خدا تخت تو تا ابدالآباد و عصای ملکوت تو عصای راستی است."
در کتاب مکاشفه فرشته به یوحنای رسول تعلیم می دهد که فقط خدا را پرستش کند (مکاشفه 10:19). در اناجیل عیسی مسیح بارها مورد پرستش واقع شد (متی 11:2؛ 33:14؛ 9:28 ، 17؛ لوقا 52:24؛ یوحنا 38:9) ولی هرگز آنانی را که او را می پرستیدند سرزنش نکرد. اگر عیسی مسیح خدا نبود، اجازه نمی داد مَردُم او را بپرستند. بطور یقین او نیز، به مانند فرشته ای که با یوحنا سخن گفت، به آنان تعلیم می داد که او را نپرستند. کتابمقدس شامل آیات و بخشهای فراوانی است که به الوهیت عیسی اشاره می کنند.
مُهم تربن دلیل خدا بودن عیسی این است که اگر او خدا نباشد، مرگ او به عنوان یک انسان مَحض نمی تواند برای پرداخت جریمۀ گناهان همۀ جهان بسنده و کافی باشد (اول یوحنا 2:2). تنها خدا قادر بود اینچنین جریمۀ سنگینی را پرداخت نماید. تنها خدا می توانست گناهان جهان را بر خود گرفته (دوم قرنتیان 21:5)، بمیرد، و با برخاستنش از مردگان پیروزی خود را بر گناه و مرگ اعلام نماید

خدا مارا دوست دارد

رومیان 12 : 15
اگر كسى شاد باشد با او شادى كنيد ؛ و اگر كسى غمگين باشد ، در غم او شريک شويد...آمینa,, k

خدا مارا دوست دارد

عبرانیان 8 : 13
۸ عیسی مسیح دیروز و امروز و تا ابدالآباد همان است.
مسیح فرمود : کوران بینایی خود را باز می‌یابند، لنگان به راه می‌افتند و جذامیان پاک می‌گردند، کران شنوا و مردگان زنده می‌شوند و به بینوایان بشارت داده می‌شود‌.
گاهی کسانی می نویسند یا موعظه می کنند که مسحیی شدن به معنی شفا یافتن و از برکات خداوند در زندگی برخوردار شدن نیست ....
اما خدایی که کلامش آمین است بارها و بارها در کتاب مقدس میفرماید شما را برکت میدهم ، شما را شفا میدهم
همان عیسی که پنچ نان و دو ماهی را برکت داد برای خوراک پنج هزار نفر ، امروز می تواند زندگی من و شما را برکت دهد ، می تواند زخمهای ما را شفا دهد
در عهد عتیق بارها خداوند میفرماید
تو را برکت میدهم .... اگر
تو را شفا میدهم .... اگر
به این " اگرها " توجه کنیم زیاد سخت نیست ، اگر برکت و شفا می خواهیم ...
اگر در من بمانید و کلام من در شما بماند، آنچه خواهید بطلبید که برای شما خواهد شد. ...a.k:

خدا مارا دوست دارد

زيرا خدا بقدري مردم جهان را دوست دارد كه يگانه فرزند خود را فرستاده است تا هر كه به او ايمان آورد هلاك نشود، بلكه زندگي جاويد بيابد. انجیل يوحنا ۳: ۱۶

خداوند از ما مي خواهد او را شخصا بشناسيم.

و زندگي جاويد از اين راه به دست مي آيد كه تو را كه خداي واقعي و بي نظير هستي و عيسي مسيح را كه به اين جهان فرستاده اي بشناسند. انجیل یوحنا ۳:۱۷

او به ما زندگي جديد و حيات ابدي مي بخشد.

کسی که از آن مسیح می گردد، تبدیل به شخص جدیدی می شود. او دیگر آن انسان قبلی نیست ؛ او زندگی کاملا تازه ای را آغاز کرده است . ۲قرنتيان ۵: ۱۷

عيسي مسيح می فرمايد: . . . من آمده ام تا به شما حيات واقعي را به فراواني عطا نمايم. انجیل يوحنا ۱۰:۱۰