علائم زمانهای آخر چیست ؟

متی 24 :5-8 به ما علائم مهمی می دهد تا بتوانیم نزدیک شدن زمانهای آخر را تشخیص دهیم،

"زانرو که بسا بنام من آمده خواهند گفت که من مسیح هستم و بسیاریرا گمراه خواهند کرد.

و جنگها و اخبار جنگها را خواهید شنید زنهار مضطرب مشوید
زیرا که وقوع این همه لازمست لیکن انتها هنوز نیست. زیرا قومی با قومی و مملکتی با مملکتی مقاومت خواهند نمود و قحطیها و وباها و زلزله ها در جایها پدید آید.

" زیاد شدن مسیحان دروغین،

زیاد شدن جنگها، مرض ها و بلاهای آسمانی-اینها علائم زمانهای آخر است.

در این قسمت، با وجودیکه به ما هشدار داده شده است، اما نباید فریب بخوریم، چون این وقایع تازه شروع درد است و انتها هنوز نیامده است.

بعضی از مفسرین به هر زمین لرزه، هر واقعة سیاسی، و هر حمله ای به اسرائیل بعنوان علامت اینکه زمانهای آخر بزودی اتفاق می افتد، اشاره می کنند.

: البته لازم است ذکر شود که در واقع زمانهای آخر از صلیب و قیام مسیح آغاز گشته،
لیکن هر چه زمان پیش میرود علائم بیشتری از رسیدن به آخر زمان دیده میشود.


پولس رسول هشدار می دهد که علامت زمانهای آخر ازدیاد تعالیم غلط است.

"ولیکن روح سریحا می گوید که در زمان آخر بعضی از ایمان برگشته به ارواح مضل و شیاطین اصغا خواهند نمود
" (1 تیموتاووس 4 : 1).

روزهای آخر بعنوان "زمان خطرناک" توضیح داده شده، چون بطور روز افزون انسانها شخصیت شریر بخود می گیرند و با حقیقت مقاومت می کنند
(2 تیموتاووس 3 : 1-9، 2 تسالونیکیان 2 : 3).


علائم دیگر بازسازی هیکل (معبد) یهودیان در اورشلیم، ضدیت روزافزون بر علیه اسرائیل، و پیشرفت بطرف حکومت جهانی است.

علامت خیلی واضح زمانهای آخر جمع شدن قوم اسرائیل بعنوان یک ملت است.

در سال ، 1948 ، اسرائیل برای اولین بار بعد از سال 70 میلادی بعنوان یک کشور مستقل شناخته شد.

خدا به ابراهیم وعده داد که نسل او کنعان را به "ملکیت ابدی" خواهد داشت (پیدایش 17 : 8)،
و حزقیال قیام جسمانی و روحانی اسرائیل را نبوت کرد (حزقیال 37).

اینکه اسرائیل در سرزمین خودش بعنوان یک ملت شناخته شود در نور نبوتهای زمانهای آخر مهم است، چون در زمانهای آخر اسرائیل نقش برجسته ای دارد
(دانیال 10: 14، 11: 41، و مکاشفه 11 : 8)

معنی صهیون چیست؟

صهیون نام متعارف اورشلیم و بویژه در بر گیرنده خیمه مقدّس‏ خداوند در اورشلیم است. خیمه مقدّس‏ یا معبد در اورشلیم و در یک منطقه مرتفع واقع شده بود که به کوه معبد نیز معروف بود. به این کوه اغلب به عنوان ”‏کوه صهیون“ اشاره شده است.
صهیون (اورشلیم) در عهد قدیم از اهمیت بسزایی برخوردار بود زیرا مکانی بود که خداوند جهت سکونت نام خود برگزیده بود (تثنیه ۱۲: ۵)؛ معبد اورشلیم نمادی از محل سکونت زمینی خداوند و مرکز حاکمیت وی بر زمین بود.
گرچه باید بخاطر داشته باشیم که اورشلیم و معبد آن فقط نماد محل سکونت خداوند بود؛ و محل سکونت واقعی خداوند در آسمان است

کتاب مقدس دربارۀ تثلیث چه میگوید؟

مشکلترین جنبۀ موضوع تثلیث این است که به هیچ روشی نمیتوان آنرا، به شکلی کامل و مکفی، توضیح داد.

و موضوعی است که امکان ندارد انسان بتواند آنرا بطور کامل، و یا با یک توضیح مختصر، درک نماید.

خداوند بمراتب از ما بزرگتر است؛ بنابراین نباید انتظار داشته باشیم که او را کاملاً درک نمائیم.

کتاب مقدس به ما میآموزد که، پدر خداست،
عیسی مسیح خداست،
و روح القدس نیز خداست.

همچنین اعلام میکند که فقط یک خدا وجود دارد.

اگر چه میتوانیم حقایقی را راجع به رابطه میان سه شخصیت قابل تمایز تثلیث بفهمیم،
اما با این وجود، ذهن محدود و بشری ما قادر به درک و فهم این آموزه نیست.

ولیکن، این بدان مفهوم نیست که چنین موضوعی، حقیقت ندارد و مبتنی بر کلام خدا نیست.

هرچند واژۀ تثلیث در کتابمقدس بکار نرفته است، این واژه تلاشی است برای توصیف حضور سه اقنوم
(یا سه شخصیت)
ابدی و هم مرتبه در ذات اقدس الهی.

این را درک کنید که این واژه بیانگر سه خدا نمیباشد.
تثلیث یعنی سه شخصیت الهی در یک خدای واحد.
حتا با وجود اینکه واژۀ تثلیث در کلام مذکور نشده است، استفاده از آن هیچ کار اشتباهی نیست.

کاربُرد کلمۀ تثلیث خیلی مختصرتر میباشد از گفتن "سه اقنوم و سه شخصیت هم مرتبه که در یک خدای واحد وجود دارند."

اگر این مسئله برای شما ایجاد اشکال میکند، این را در نظر بگیرید که بطور مثال،
واژۀ پدر بزرگ در کلام خدا وجود ندارد. اما ابراهیم پدر بزرگ یعقوب بود.

پس با کلمۀ تثلیث، خود را سر درگم نسازید.

آيا نمي دانيد كه جميع ما كه در مسيح عيسي تعميد يافتيم در موت او تعميد يافتيم؟

پس چونكه در موت او تعميد يافتيم با او دفن شديم تا آنكه به همين قسمي كه مسيح به جلال پدر از مردگان برخاست، ما نيز در تازگي حيات رفتار نماييم...

زيرا اگر بر مثال موت او متحد گشتيم ، هر آينه در قيامت وي نيز چنين خواهيم شد...

زيرا اين را مي دانيم كه انسانيت كهنه ما با او مصلوب شد، تا جسد گناه معدوم گشته ديگر گناه را به بندگي نكشيم...
زيرا هر كه مرد از گناه جدا شده است، پس هر گاه با مسيح مرديم يقين مي دانيم كه با او زيست هم خواهيم كرد...

همچنين شما نيز خود را براي گناه مرده انگاريد ، اما براي خدا در مسيح عيسي زنده...

آياتي از روميان ٦

آيا شنيده ايد كه برخي ميگويند: "من كه كسي نيستم"؟انجيل يوحنا ٣: ١٦ ميگويد:

 خدا آنقدر شما را دوست داشت...
پس از ديدگاه خدا شما "دوست داشتني" هستيد.

يوحنا ١: ١٢، شما "فرزند خدا" هستيد.

اول پطرس ١: ١٨ می‌دانید که خریده شده‌اید از سیرت باطلی که از پدران خود یافته‌اید نه به چیزهای فانی مثل نقره و طلا، ١٩ بلکه به خون گرانبها چون خون بره بی‌عیب و بی‌داغ یعنی خون مسیح...

پس شما خيلي "كسي" هستيد و از ديد خدا با ارزش هستيد.

نشانۀ تولد تازه چیست؟

اولین نشانه برای داشتن تولد تازه گرسنگی برای کلام خداست

باید توجه داشته باشیم که آیا گرسنگی ما برای خوراک روحانی ادامه​‌دار است و یا خیر؟

کتاب مقدس دربارة اینکه چگونه می توان هدف زندگی را پیدا کرد، چه می گوید؟

: کتاب مقدس در اینباره خیلی واضح است که هدف ما در زندگی باید چه باشد. انسان در عهد عتیق و هم در عهد جدید می خواسته و کشف کرده که هدف زندگی چیست. سلیمان، حکیمترین مردی که تا بحال زیسته است، کشف کرد که وقتی انسان فقط برای این دنیا زندگی می کند، باطل اباطیل است. او این را در کتاب جامعه می گوید. "پس ختم تمام امر را بشنویم، از خدا بترس و اوامر او را نگاه دار چونکه تمامی تکلیف انسان این است. زیرا خدا هر عمل را با هر کار مخفی خواه نیکو و خواه بد باشد بمحاکمه خواهد آورد" (جامعه 12: 13-14). سلیمان می گوید که همة هدف از زندگی ما جلال دادن خدا با افکار و با زندگیمان است. پس باید از فرامین او اطاعت کنیم، چون روزی در حضور او برای داوری شدن خواهیم ایستاد. بخشی از هدف ما در زندگی ترس خدا و اطاعت از اوست.

بخش دیگر این است که ابدیت را از همین دنیا شروع کنیم. برخلاف کسانیکه تمام تمرکزشان بر روی این دنیاست، پادشاه داوود بدنبال سیری خود در آینده بود. او گفت، "و اما من روی ترا در عدالت خواهم دید و چون بیدار شوم از صورت تو سیر خواهم شد" (مزمور 17: 15). برای داوود، ارضای کامل وقتی خواهد بود که او بیدار شده (در دنیای بعدی)روی خدا را دیده (مشارکت با او) شبیه او شود (1 یوحنا 3: 2).

در مزمور 73، آساف در مورد این صحبت می کند که چطور وسوسه شد که به شریران حسد بَرَد، چون بنظر می آمد آنها به هیچ چیز اهمیت نمی دهند و اموال روی اموال می اندوزند و از دیگران سوء استفاده می کنند، اما بعد آساف متوجة عاقبت آنها شد. او برخلاف آنها بدنبال چیز دیگری بود که در آیة 25 می گوید، "کیست برای من در آسمان و غیر از تو هیچ چیز را در زمین نمی خواهم". برای آساف رابطه با خدا بالاتر از هر چیزی در زندگیش اهمیت داشت. بدون آن رابطه، زندگی هدف واقعی ندارد.

پولس رسول در مورد تمام افتخارات مذهبی اش قبل از ملاقات با مسیح زنده صحبت می کند و می گوید که همة آنها در مقابل عالی بودن معرفت و شناخت مسیح مثل توده ای از زباله هستند. در فیلیپیان 3: 9-10، پولس می گوید که او چیزی جز شناختن مسیح و "یافت شدن در او" نمی خواهد واینکه عدالت او را بدست آوَرَد و با ایمان در او زندگی کند، حتی اگر در این راه مجبور به زحمات زیاد و مردن باشد. هدف پولس شناختن مسیح، داشتن عدالت بوسیلة ایمان به او، و زندگی در مشارکت با او بود، حتی وقتیکه اینها باعث زحمت برای او می شدند (2 تیموتاوس 3: 12). در نهایت، نگاه او بر روی زمانی بود که سهمی از "قیامت از مردگان" داشته باشد.

هدف ما در زندگی، همانطور که خدا انسان را از ابتدا با این هدف آفرید، این است، 1) جلال دادن خدا و لذت بردن از مشارکت با او، 2) رابطة صحیح با دیگران، 3) کار، 4) حکومت بر دنیا. اما چون انسان گناه کرد، مشارکت او با خدا قطع شد، رابطه با دیگران دچار مشکل گردید، کار طاقت فرسا شد، و بنظر نمی آید که انسان غلبة زیادی بر طبیعت داشته باشد. تنها با برقراری مجدد رابطه با خدا، از طریق ایمان به مسیح است که هدف از زندگی برای انسان کشف می شود.

حقايق کتاب مقدس در باره مجردها

:

و تو را تا ابد نامزد خود خواهم ساخت و تو را به عدالت، انصاف، رأفت و رحمانيت نامزد خود خواهم گردانيد.
١٩:٢ هوشع
لکن به مجردين و بيوه زنان می گويم که ايشان را نيکو است که مثل من بمانند. مگر اينکه به هر طور که خداوند
به هر کس قسمت فرموده و به همان حالت که خدا هرکس را خوانده باشد، بدين طور رفتار بکند، و همچنين در
همه کليساها امر می کنم .
اول قرنتيان ٧ :٨ و١٧
اگر با زن بسته شدی، جدايی مجوی و اگر از زن جدا هستی ديگر زن مخواه. ليکن هر گاه نکاح کردی، گناه
نورزيدی و هر گاه باکره منکوحه گرديد، گناه نکرد. ولی چنين در جسم زحمت خواهند کشيد، ليکن من بر شما
شفقت دارم .
اول قرنتيان ٧: ٢٧ و٢٨
اما کسی که در دل خود پايدار است و احتياج ندارد بلکه در راه خود مختار است و در دل خود جازم است که باکره
خود را نگاه دارد، نيکو می کند .
اول قرنتيان٧: ٣٧
نکاح به هر وجه محترم باشد و بسترش غير نجس زيرا که فاسقان و زانيان را خدا داوری خواهد فرمود.
عبرانيان۱۳: ۴
به تمامی دل خود بر خداوند توکل نما و بر عقل خود تکيه مکن. در همه راههای خود او را بشناس، او طريقهايت
را راست خواهد گردانيد .
امثال۳: ۵و۶
در خداوند تمتع ببر، پس مسألت دل تو را به تو خواهد داد .
مزمور۳۷: ۶
بنابراين ای برادران من، شما نيز به وساطت جسد مسيح برای شريعت مرده شديد تا خود را به ديگری پيونديد،
يعنی با او که از مردگان برخاست، تا به جهت خدا ثمر آوريم

روميان۷: ۴
اما هر کس عمل خود را امتحان بکند، آنگاه فخر در خود به تنهايی خواهد داشت نه در ديگری .
غلاطيان۶: ۴
در فضيلت، علم و در علم، عفت و در عفت، صبر و در صبر، دينداری و در دينداری، محبت برادران و در
محبت برادران، محبت را. زيرا هر گاه اينها در شما يافت شود و بيفزايد، شما را نمی گذارد که در معرفت خداوند
ما عيسی مسيح کاهل يا بی ثمر بوده باشيد .
دوم پطرس۱: ۶-

چگونه میتوان دعوت عیسی مسیح را دریافت کرد؟

‎
‎اگر امروز به خداوند اقرار کنید که یک گناهکاری هستید و قادر به نجات خود نیستید و نیز ایمان بیاورید که خدا شما را دوست دارد و عیسی مسیح یگانه پسر روحانی خود را فرستاده است تا جریمه گناهان شما را بپردازد، و اگر گناهان خود را به او اعتراف کنید و با کمک وی از گناه دست بکشید، نجات خواهید یافت و حیات جاوید خواهید داشت.

‎دعا کنید
‎ای خداوند، پدر آسمانی، من در نام عیسی مسیح به حضور تو می آییم. من میدانم که یک گناهکارم و به بخشش تو نیازمند میباشم؛

رستاخیز عیسی

چون عیسی در سحر گاه نخستین روز
هفته بر خاست، نخست بر مریم مجدلیه
که از او هفت دیو بیرون کرده بود،
ظاهر شد. مریم نیز رفت وبه یاران او
که در ماتم و زاری بودند، خبر داد.
اما آنها چون شنیدندکه عیسی زنده شده و مریم اورا دیده است،باور نکردند.پس ازآن ، عیسی با سیمای دیگر بر دو تن از ایشان که به مزارع می رفتند،ظاهرشد. آن دو باز گشتند و دیگران را از این امر آگاه ساختند، اما سخن ایشان را نیز باور نکردند.سپس عیسی بر آن
یازده تن در حالی که به غذانشسته بودند،
ظاهر شد وآنها را به سبب بی ایمانی و
و سختدلیشان توبیخ کرد،زیرا سخن
کسانی را که او را پس از رستاخیزش
دیده بودند،باور نکردند.

امروز جمعه صلیب است

؛
روزی که خدا ، مسیح خداوند را فدای من و تو و همه انسانها کرد تا هیچکس هلاک نگردد بلکه همه نجات بیابند .
و این آغوش خداست که بروی همه انسانها باز است تا هر کسی را که به او (عیسی) ایمان آورد وارد ملکوت جاودانی خود بسازد !
امیدوارم اگر تا بحال این دعوت خدا را رد کرده اید ؛ امروز محبت و عشق خداوند را پس نزنید و به دعوت او لبیک بگوئید و نجات ابدی را بگیرید

چرا باید تعمید بگیریم؟

کتاب‌مقدس به ایمانداران دستور می‌دهد که تعمید بیابند. در هیچ جای کتاب‌مقدس نمی‌خوانیم که تعمید امری د‌ل‌بخواهی یا اختیاری باشد. هر کس که عیسی را به‌عنوان خداوند خود پذیرفته و از گناهان خود توبه کرده است، باید تعمید بگیرد. دلیل تعمید این است که تغییر و تحول و توبه‌ای را که در زندگی‌مان پدید آمده است از این طریق به‌طور سمبولیک نشان می‌دهیم، و این واقعیت را اعلام می‌نماییم که در آینده با مسیح برخواهیم خاست.

تعمید، نمادی مرئی از ایمان است، اما اغلب با خود نجات اشتباه گرفته می‌‌شود. خیلی مهم است توجه داشته باشیم که تعمید نمی‌گیریم تا چیزی اتفاق بیفتد، بلکه تعمید می‌گیریم چون چیزی اتفاق افتاده است. مردم تعمید نمی‌گیرند تا ایماندار شوند، بلکه تعمید می‌گیرند چون ایماندار هستند. نجاتِ شخص به داشتن تعمید بستگی ندارد، اما تعمید باید در پیِ نجات عملی شود. در اعمال رسولان می‌خوانیم که کرنلیوس پس از آنکه از روح‌القدس پر شد تعمید گرفت، که آشکارا نشان می‌دهد او نخست نجات پیدا کرده بود و بعد تعمید گرفت

مسیح پسر کیست؟

لوقا20: 47-41
41  پس به ایشان گفت، چگونه می‌گویند که مسیح پسر داود است
42  و خود داود در کتاب زبور می‌گوید، خداوند به خداوند من گفت به دست راست من بنشین
43  تا دشمنان تو را پای‌انداز تو سازم؟
44  پس چون داود او را خداوند می‌خواند، چگونه پسر او می‌باشد؟
45  و چون تمامی قوم می‌شنیدند، به شاگردان خود گفت،
46  بپرهیزید از کاتبانی که خرامیدن در لباس دراز را می‌پسندند و سلام در بازارها و صدر کنایس و بالا نشستن در ضیافت‌ها را دوست می‌دارند.
47  و خانه‌های بیوه زنان را می‌بلعند و نماز را به ریاکاری طول می‌دهند. اینها عذاب شدیدتر خواهند یافت.

بزرگترين حكم:

عيسي وي را گفت:
اينكه خداوند خداي خود را به همه دل و تمامي نفس و تمامي فكر خود محبت نما..
اين است حكم اول و اعظم.
و دوم مثل آن است يعني همسايه خود را مثل خود محبت نما..

متي ٢٢ آيات ٣٧ تا ٣٩

نشانه های روح القدس در کتاب مقدس ....

‏‎
‏‎۱_ روح القدس می آفریند و زنده می سازد
‏‎۲_ روح القدس بارور می سازد.
‏‎۳_ روح القدس تازگی می بخشد.
‏‎۴_ مردگان را زنده می سازد.
‏‎۵_ قوت می بخشد.
‏‎۶_ شفا می بخشد.
‏‎۷_ قدرت و شهامت شهادت دادن به نام عیسی را می دهد.
‏‎۸_ با ما صحبت می کند.
‏ ‎۹_ روح القدس مانند لباس ما را در بر گرفته ،پوشانده می سازد
‏‎۱۰_ مسح می کند
‏‎۱۱_ روح القدس احیا می کند.
‏‎۱۲_ روح القدس تعمید می دهد.
‏‎۱۳_ روح القدس به ما آزادی می بخشد.
‏‎۱۴_ روح القدس مشاور ما است و به ما پند و أندرز می دهد.
‏‎۱۵_ روح القدس تعلیم می دهد و هر آنچه را که تعلیم گرفته و فراموش کرده باشیم به موقع به ما یاد آوردی می کند.
‏‎۱۶_روح القدس به سوی حقیقت راهنمایی می کند و آینده را روشن می سازد.
‏‎۱۷_ روح القدس ملزم می کند.
‏‎۱۸_ روح القدس نازل شده و به ما وحی می دهد.
‏‎۱۹_ روح القدس قدرت جابه جا کردن اشخاص را دارد.
‏‎۲۰_ روح القدس « به مأموریت » می فرستد.
‏‎۲۱_ روح القدس به وجد می آید و خوشی می بخشد.
‏‎۲۲_ روح القدس بر می انگیزد و به غیرت می آورد. حسین

لایحه قانون مجازات اسلامى

ماده 225 : حد مرتد فطرى قتل است
مبحث پنجم: ارتداد، بدعت‌گذارى و سحر
ماده 1-225 : مسلمانی که به‌ طور صريح اظهار واعلان کند كه از دين اسلام خارج شده و کفر را اختيار نموده، مرتد است.

ماده 2-225 : درتحقق ارتداد قصد جدی شرط است. بنابراين هرگاه متهم به ارتداد ادعا نمايد كه اظهارات وی از روى اکراه يا غفلت يا سهو يا در حالت مستی يا غضب يا سبق لسان يا بدون توجه به معانى كلمات و يا نقل قول از ديگرى بوده است يا اصل مقصود او چيز ديگرى بوده، مرتد محسوب نمی شود و ادعای او مسموع است.
ماده 3-225: مرتد بر دو نوع است: فطرى و ملى.
ماده 4-225 : مرتد فطرى كسى است كه حداقل يكى از والدين او در حال انعقاد نطفه مسلمان بوده و بعد از بلوغش اظهار اسلام كرده و سپس از اسلام خارج شود.
ماده 5-225: مرتد ملى كسى است كه والدين وى در حال انعقاد نطفه غير مسلمان بوده و بعد از بلوغش به اسلام گرويده و سپس از اسلام خارج و به كفر برگردد.
ماده 6-225: هر گاه کسی که حداقل يکی از والدين او در حال انعقاد نطفه مسلمان بوده بعد از بلوغ بدون آنكه تظاهر به اسلام نمايد، اختيار کفر کند درحکم مرتد ملی است.
ماده 7-225 : حد مرتد فطرى قتل است.
ماده 8-225 : حد مرتد ملى قتل است، اما بعد از قطعيت حکم تا سه روز ارشاد وتوصيه به توبه مى شود و چنانكه توبه ننمايد، كشته می‌شود .
ماده 9-225: هر گاه احتمال توبه مرتد ملى داده شود، فرصت مناسب به وى داده مى‌شود.
ماده 10-225: حد زنى كه مرتد شده، اعم از فطرى و ملى حبس دائم است و ضمن حبس طبق نظر دادگاه تضييقاتى بر وى اعمال و نيز ارشاد و توصيه به توبه مى‌شود و چنانچه توبه نمايد، بلافاصله آزاد مى‌گردد. تبصره:کيفيت تضييقات بر اساس آيين‌نامه تعيين می شود.
ماده 11-225 : هرکس ادعاى نبوت كند، محکوم به قتل است و هر مسلمانی که بدعتى را در دين اختراع كرده و فرقه‌اى را براساس آن ايجاد كند كه برخلاف ضروريات دين مبين اسلام باشد، در حكم مرتد است.
ماده 12-225 : مسلمانى كه با سحر و جادو سر و كار داشته و آن را درجامعه به عنوان حرفه يا فرقه‌اى ترويج نمايد، محکوم به قتل است.
ماده 13-225 : توبه مجرم قبل از اجراى حد در موضوع دو ماده مذكور چنانچه از نظر دادگاه احراز شود، موجب سقوط حد است.
ماده 14-225 : معاونت بر جرايم اين فصل چنانچه در قانون مجازات ديگرى براى آن مقرر نشده باشد، مستوجب تعزير تا 74 ضربه شلاق به تناسب جرم و مجرم مى باشد.
ماده 513: هر کس به مقدسات اسلام و یا هر یک از انبیاء عظام یا ائمه طاهرین(ع) یا حضرت صدیقه طاهره(س) اهانت نماید، اگر مشمول حکم ساب النبی باشد اعدام می شود.

پنج بركت عمده و اساسي كه عيسي مسيح به ايمانداران هديه مي بخشد:

١-بخشش و آمرزش تمامي گناهان، مسيح بار گناهانتان را برخواهد داشت. لوقا٧-٤٨
٢-سكونت روح القدس، (روح قدوس خداوند) در درون شخص ايماندار. اول يوحنا٣-٢٢
٣-فرزند خواندگيِ خداوند، بعداز ايمان شما فرزند خداوند محسوب ميشويد.
٤-معجزه تولد تازه و خلقت جديد، خلقت جديد، زندگي نو، ارتباط با خداوند. دوم قرنتيان ٥-١٧
٥-اطمينان به حيات جاودانه و حضور داشتن در مقابل خداوند، پس از مرگ. یوحنا ٦-٤٧ يوحنا٤-١٥

دعا و روزۀ مسیحی

۵ و اما درباره دعا. هرگاه دعا می‌کنی، مانند ریاکاران نباش که دوست دارند در عبادتگاه‌ها یا در گوشه و کنار خیابانها نماز بخوانند تا توجه مردم را به خود جلب کنند و خود را مؤمن نشان دهند. مطمئن باش اجری را که باید از خدا بگیرند، همین جا از مردم گرفته‌اند. ۶ اما تو هرگاه دعا می‌کنی، در تنهایی و در خلوت دل، پدر آسمانی را عبادت نما؛ و او که کارهای نهان تو را می‌بیند، به تو پاداش خواهد داد. ۷و۸ «وقتی دعا می‌کنید، مانند کسانی که خدای حقیقی را نمی‌شناسند، وِردهای بی معنی تکرار نکنید. ایشان گمان می‌کنند که با تکرار زیاد، دعایشان مستجاب می‌شود. اما شما این را بیاد داشته باشید که پدرتان، قبل از اینکه از او چیزی بخواهید، کاملاً از نیازهای شما آگاه است. ۹ «پس شما اینگونه دعا کنید: «ای پدر ما که در آسمانی، «نام مقدس تو گرامی باد. ۱۰ «ملکوت تو برقرار گردد. «خواست تو آنچنان که در آسمان مورد اجراست، بر زمین نیز اجرا شود. ۱۱ «نان روزانه ما را امروز نیز به ما ارزانی دار. ۱۲ «خطاهای ما را بیامرز چنانکه ما نیز آنان را که به ما بدی کرده‌اند، می‌بخشیم. ۱۳ «ما را از وسوسmasihi نگاه دار و از شیطان حفظ فرما؛ «زیرا ملکوت و قدرت و جلال تا ابد از آن توست. آمین! ۱۴و۱۵ «پدر آسمانی، شما را بشرطی خواهد بخشید که شما نیز آنانی را که به شما بدی کرده‌اند، ببخشید. ۱۶ «و اما درباره روزه. وقتی روزه می‌گیرید، مانند ریاکاران خود را افسرده و ناتوان نشان ندهید. ایشان با این کار می‌خواهند به مردم بفهمانند که روزه گرفته‌اند. مطمئن باشید که ایشان تمام اجر خود را به همین صورت از مردم می‌گیرند. ۱۷ اما تو وقتی روزه می‌گیری، سر و صورت خود را تمیز و مرتب کن، ۱۸ تا کسی متوجه نشود روزه گرفته‌ای. آنگاه پدر آسمانی تو که از همه چیز آگاه است، تو را اجر خواهد داد

چگونه میتوانم ارادۀ خداوند را برای زندگیم درک نمایم؟

 برای درک ارادۀ خداوند در رابطه با موقعیت پیش آمده، دو نکته کلیدی وجود دارند: 1) مطمئن شوید که آنچه از خدا سئوال میکنید یا قصد انجام آن را دارید، کاری نباشد که کلام خدا آنرا منع نموده باشد. 2) مطمئن شوید که آنچه از خدا سئوال میکنید یا قصد انجام آن را دارید، منجر به جلال خداوند و رشد روحانی شما خواهد شد. حال اگر این دو امر مصداق دارند و خداوند هنوز پاسخ درخواست شما را نداده است، احتمالاً خواستۀ شما در ارادۀ او نیست و یا اینکه شما باید بیشتر انتظار بکشید. بعضی اوقات درک نقشۀ الهی کار دشواری است. مردم میخواهند که خداوند به شکلی واضح به آنها بگوید که چه کار کنند، کجا کار کنند، کجا زندگی کنند، با چه کسی ازدواج کنند و ... رومیان 12: 2 به ما میگوید که "همشکل این جهان مشوید بلکه به تازگی ذهن خود صورت خود را تبدیل دهید تا شما دریافت کنید که ارادۀ نیکوی پسندیده کامل خدا چیست".

خداوند به ندرت اطلاعاتی مشخص و کامل به ما میدهد. او به ما حق انتخاب داده است. تنها وقتی با انتخاب ما مخالف است که بر مبنای گناه و برخلاف ارادهاش باشد. خداوند میخواهد که تصمیمات ما بر وفق ارادهاش باشند. پس چگونه خواهید فهمید که ارادۀ او چیست؟ اگر تقرّب جسته با او قدم بردارید و حقیقتاً ارادۀ او را برای زندگیتان طلب نمایید، او ارادۀ خود را در قلبتان خواهد نهاد. کلید مسئله این است که ارادۀ او را بر ارادۀ خود ترجیح دهید. "در خداوند تمتع ببر، پس مسئلت دل تو را به تو خواهد داد" ( مزمور 37: 4). اگرتصمیم تو بر علیه معیار کلام خدا نیست و به لحاظ روحانی تو را نفع خواهد بخشید، کلام خدا این اجازه را به تو میدهد و میتوانی آنچه را در دل نهادهای عمل نمایی

دست گذاری برای شفا چه مفهومی دارد؟

یک نمونه نسبتا منحصر بفرد از دست گذاری جهت برکت و شفا را می‌توانیم در کتاب مرقس ببینیم. عیسی به شاگردان خود قدرت و اقتدار داد. " ۱۲ پس روانه شده، موعظه کردند که توبه کنند، ۱۳ و بسیار دیوها را بیرون کردند و مریضان کثیر را روغن مالیده، شفا دادند (مرقس ۶: ۱۲-۱۳).
یکی از آخرین تعلیمات عیسی به شاگردانش این بود: " ۱۷ و این آیات همراه ایمانداران خواهد بود که به نام من دیوها را بیرون کنند و به زبانهای تازه حرف زنند ۱۸ و مارها را بردارند و اگر زهر قاتلی بخورند، ضرری بدیشان نرساند و هرگاه دستها بر مریضان گذارند، شفا خواهند یافت." (مرقس ۱۶: ۱۷-۱۸).

در کتاب یعقوب نیز ما با آیات بسیار جالب توجهی روبرو می‌شویم. یعقوب به ما می‌گوید: " ۱۴ و هرگاه کسی از شما بیمار باشد، کشیشان کلیسا را طلب کند تا برایش دعا نمایند و او را به نام خداوند به روغن تدهین کنند. ۱۵ و دعای ایمان، مریض را شفا خواهد بخشید و خداوند او را خواهد برخیزانید، و اگر گناه کرده باشد، از او آمرزیده خواهد شد" (یعقوب ۵: ۱۴-۱۶).

در کتاب پولس نیز به حکایت پولس در راه دمشق برخورد می‌کنیم که بینایی خود را از دست می‌دهد اما در رؤیا می‌بیند که شخصی با دست گذاری بر او، سبب بینایی وی می‌شود. "و شخصی حنانیا نام را در خواب دیده است که آمده، بر او دست گذارد تا بینا گردد." (اعمال ۹: ۱۲).

دست گذاری برای شفای بیماران یک امر معمول در کلیساهای اولیه بوده است. عیسی اغلب قبل از شفای افراد، بر آنها دست می‌گذاشت (مرقس ۶: ۵؛ لوقا ۴: ۴۰؛ ۱۲: ۱۳).
ما به مسح با روغن برای اهداف مختلف در سراسر کتاب مقدس برخورد می‌کنیم. معمولا عمل مسح با روغن به همراه دعا برای شفای بیماران به انجام می‌رسد. مسح با روغن در دوران کتاب مقدس به عنوان عامل شفا مورد استفاده قرار می‌گرفت (لوقا ۱۰: ۳۴).
اما این صرفا یک نماد از قدرت شفای خداوند بشمار می‌آمد. شفای بیماران به قوت روح القدس انجام می‌پذیرد و روغن صرفا یک نماد است (اعمال ۱۰: ۳۸).
برای شفای بیماران نه دست گذاری و نه مسح با روغن امری لازم به حساب نمی‌آید. در اغلب موارد در کتاب مقدس ما ناظر شفای بیماران بدون دست گذاری و بدون مسح با روغن هستیم. دست گذاری و روغن صرفا نمادی از ایمان به قدرت خداوند است.

چرا به نجات، اطمینان داشته باشیم؟

اگر واقعاً و از ته دل عیسی مسیح را به زندگی خود دعوت نموده‌اید، می‌توانید خود را یک مسیحی واقعی بدانید و مطمئن باشید که از عطای یک زندگی روحانی تازه و نیز حیات جاودان برخوردارید. همچنین اکنون فرزند خدا محسوب می‌شوید و به خانوادۀ خدا تعلق دارید. خود خدا چنین وعده‌ای داده است. و حال بسته به شماست که این وعدۀ او را رد کنید یا بپذیرید. این وعده را نه با احساسات، بلکه با ایمان بپذیرید. چون احساسات زودگذر است و تغییر می‌کند، اما کلام خدا تا به ابد باقی است.
کلام خدا می‌فرماید: «و آن شهادت این است که خدا به ما حیات جاویدان بخشیده، و این حیات در پسر اوست. آن که پسر را دارد، حیات دارد و آن که پسر خدا را ندارد از حیات برخوردار نیست. اینها را به شما نوشتم که به نام پسر خدا ایمان دارید، تا بدانید که از حیات جاویدان برخوردارید.»

ایمان چیست ؟

ایمان یعنی اطمینان داشتن به اینکه آنچه امید داریم، واقع خاهد شد ، ایمان یعنی یقین داشتن به آنچه اعتقاد داریم ، هر چند قادر به دیدنش نمیباشیم .

با ایمان به وجود خداست که میدانیم زمین و آسمان و در حقیقت همه چیز بدستور خدا ساخته شده اند ، و همه اینها از چیزهای نادیدنی به وجود آمده اند .
از راه ایمان بود که هابیل دستور خدا را اطاعت کرد و هدیه ای به خدا تقدیم نمود که بیشتر از هدیه قاعن سبب رضایت او گردید.

خنوخ نیز به خدا ایمان داشت . به همین جهت ، بدون اینکه طعم مرگ را بچشد ، خدا او را به نزد خود برد. او ناگهان ناپدید شد ، زیرا خداوند او را از این جهان به عالم دیگر منتقل ساخت.

نوح یکی دیگر از کسانی است که به خدا ایمان داشت . وقتی خدا به او فرمود که سرنوشت هولناکی در انتظار مردم بی ایمان است ، او سخن خدا را باور کرد با اینکه هنوز نشانه ای از طوفان نبود.

ابراهیم ایمان داشت که حتی اگر اسحاق بمیرد، خدا قادر است او را زنده سازد .

در اثر ایمان بود که اسحاق می دانست خدا در آینده دو پسرش یعقوب و عیسو را برکت خواهد داد.

در اثر ایمان بود که یوسف پیش از وفات خود ، با اطمینان اعلام کرد که روزی خدا قوم اسرائيل را از سرزمین مصر بیرون خاهد برد.

در اثر ایمان بود که موسی ، وقتی بزرگ ، نخاست در کاخ فرعون بماند و نوه او نامیده شود.

در اثر ایمان بود که حصار شهر اریحا ، پس از آنکه قوم اسرائيل بدستور خدا هفت روز آن را دور زدند ، فرو ریخت .

دیگر چه نمونه ای بیاورم ؟ زیرا وقت مجال نمیدهد که از ایمان جدعون ،باراق ، سامسون ، یفتاح، داوود ، سموئل و انبیای دیگر نیز سخن گویم .زنان به نیروی ایمان ، عزیزان از دست رفته خود را زنده در آغوش کشیدند .

اما عده دیگر از مؤمنين نیز بودند که تا سر حد مرگ شکنجه و آزار دیدند و ترجیح دادند بمیرند تا اینکه به خدا خیانت ورزند و آزاد شوند.
زیرا ایمان داشتند که پس از مرگ، آزادی واقعی و جاودانی نصیبشان خواهد شد. آمین

گناه چیست؟

گناه زمانی بوجود آمد که آدم و حوا نااطاعتی کردند. پس گناه نا اطاعتی و سر پیچی از حکم خداست. ولی چرا این نااطاعتی گناه است؟ آیا می توانست نباشد؟

نااطاعتی از خدا فقط باعث خشم او نمی شود یا اینکه او دوست دارد ما را اذیت کند. نااطاعتی ما را از رابطه درست با خدا خارج می کند.
نا اطاعتی (گناه) ما را از جایگاه اصلی مان دور می کند. جایگاهی که خدا در رابطه با خود برای ما مقرر می کند تا خدا خدا و انسان انسان بماند.

ما با عمل نااطاعتی (گناه) خود را تعیین کننده این جایگاه می کنیم و عملا خود را خدای خود می پنداریم. چون این جایگاه و تصمیم از آن خداست ما عملا خدا را رد می کنیم و در رابطه باعث نا هماهنگی و خود محوری می شویم.

ما برای اینکه با خدا در رابطه درست و سالم باشیم باید ببینیم خدا چه ترتیبی را قرار داده نه آنچه ما دوست داریم.

آدم و حوا فریفته آنچه به نظر ایشان نیکو منظر بود شدند و این ترتیب را به هم ریختند و گناه کردند و در نتیجه انسان از رابطه بیرون رانده شد و سقوط کرد.

* گناه یعنی اینکه ما به نقطه یا همان هدفی که خدا تعیین کرده نزنیم و به نقطه ای دیگر که خود هدف قرار دادیم بزنیم. برای همین ما از هدف، اراده و جلال خدا دور و قاصر می شویم. (رومیان ۳: ۲۳)

گناه فقط یک عمل مثل دروغ، قتل و یا زنا نیست بلکه گناه یک قلمرو و سلطنت است که بر انسان حکمرانی می کند. (رومیان ۶: ۱۲-۱۴)
عمل دروغ ، دزدی، قتل، زنا و از این قبیل، صرفا اثرات سلطه گناه هستند. گناه ما را اسیر و بنده خود می کند و این اعمال از ما سر می زنند.
مثل ویروس سرما خوردگی که باعث تب، عطسه و بدن درد می شود. برای رهایی از تب و عطسه و مریضی باید از دست ویروس خلاص شد. و برای رهایی از اعمال گناه باید از سلطه گناه خلاص شد.

انسان نمی تواند خود از زیر سلطه گناه بیرون بیاید. تنها راه خلاصی از آن مرگ است که آن نیز خود قدرت گناه است. پس چطور می توان از گناه و سلطه آن نجات یافت؟

* تنها راهی که در زیر آسمان برای بشر مهیا شده تا بدان نجات باشد عیسی مسیح است.

اعمال رسولان ۴: ۱۲
و در هیچ‌کس غیراز او نجات نیست زیرا که اسمی دیگر زیر آسمان به مردم عطانشده که بدان باید ما نجات یابیم.

ما باید می مردیم ولی مسیح بخاطر رحمت، محبت و فیض بی نهایت عظیم خود بجای ما روی صلیب می میرد تا ما از سلطه گناه آزاد شویم.
اطاعت مسیح از اراده خدا تا به روی صلیب )لوقا ۲۲: ۴۲)، نا اطاعتی انسان اولیه (آدم و حوا - پیدایش ۳) را خنثی می کند و رابطه از دست رفته را دوباره به جای خود باز می گرداند. (مطالعه بیشتر: رومیان ۵)

* مسیحیت دین نیست تا ما را به راه راست هدایت کند بلکه خود راه نجات است. (یوحنا ۱۴: ۶)

اساس مسیحیت حول یک شخص و کار آن شخص می گردد که آن شخص مسیح است که با مرگ خود ملکوت خدا (یا همان رابطه صمیمی با خدا) را برای ما به ارمغان می آورد.

برای آزادی از سلطه گناه باید با ایمان به مسیح در مرگ او شریک شویم تا مرگ او به حساب ما گذاشته شود.

رومیان ۶: ۶-۱۱
۶ زیرا این رامی دانیم که انسانیت کهنه ما با او مصلوب شد تاجسد گناه معدوم گشته، دیگر گناه را بندگی نکنیم. ۷ زیرا هر‌که مرد، از گناه مبرا شده است. ۸ پس هرگاه با مسیح مردیم، یقین می‌دانیم که با اوزیست هم خواهیم کرد. ۹ زیرا می‌دانیم که چون مسیح از مردگان برخاست، دیگر نمی میرد و بعداز این موت بر او تسلطی ندارد. ۱۰ زیرا به آنچه مرد یک مرتبه برای گناه مرد و به آنچه زندگی می‌کند، برای خدا زیست می‌کند. ۱۱ همچنین شما نیز خود را برای گناه مرده انگارید، اما برای خدا در مسیح عیسی زنده.

* آیا شما مسیح را دارید؟
* آیا شما با مسیح مصلوب شده اید؟
* آیا خود را برای گناه مرده و برای خدا زنده می بینید؟

چگونه از سختى هاى زندگى عبور كنيم ؟

عبور از فشارهاى زندگى مى تواند عبور از ميان آتش باشد
، اشعيا مى گويد اگر به خدا إيمان داشته باشيم ،
مى توانيم از ميان آتش عبور كنيم و سوخته نشويم .
( خدا ) قول اين را نداده كه حرارت را احساس نكنيم ،
اما قول داده كه نخواهيم سوخت .
با إيمان و با عيسى به راه رفتن ادامه بده ، تو به سلامت عبور خواهى كرد ، آمين
هللوياه
اشعيا 43 : 1 -7

شبان من کیست؟!✝

شبان من آن خداوندیست که به جای محکوم کردنم، خود کفاره گناهانم شد.
شبان من آن خداوندیست که به جای گرفتن چیزی از من،پادشاهی پدر را با من قسمت کرد.
شبان من آن خداوندیست که وقتی گم شدم به جای فراموش کردنم به دنبالم گشت.
شبان من آن خداوندیست که در تمام زمان ها و مکان ها یافت می شود،فقط کافیست با تمامی دل او را بخوانم 
                                            شبان تو کیست؟

چرا مسیح فرمود مانند کودکان باشید، در حالی که پولس گفت مثل بچه ها نباشید؟

مخالفان می گویند در دستورات مسیح و پولس تناقض وجود دارد. مسیح به پیروانش حکم کرد که مانند بچه ها باشید (متی فصل 18 آیه 3)، اما پولس به مسیحیان حکم کرد که مانند کودکان نباشید (اول قرنتیان فصل 13 آیه 11). آنان می پرسند مسیحیان باید حکم کدامیک را اطاعت کنند؟ این گونه احکام ضد و نقیض باعث سردرگمی و عدم اطمینان مسیحیان به کتاب مقدس می شود.

نخست بایستی متن کتاب مقدس را مطالعه نمود. متی گزارش می دهد که شاگردان از عیسی پرسیدند کدامیک در ملکوت خدا مقام بزرگ تری خواهند داشت. عیسی کودکی را صدا زد و او را به میان شاگردان آورد و گفت تا از گناهان تان دست نکشید و به سوی خدا باز نگردید و مانند بچه ها نشوید، هرگز نخواهید توانست وارد ملکوت خدا گردید. پس هر که خود را مانند این بچه کوچک فروتن سازد، در ملکوت خداوند بزرگ ترین خواهد بود (متی فصل 18 آیات 1- 4).

شاگردان مسیح در پی کسب مقام بودند. اما مسیح چنین تعلیم داد که پیروان او نباید در جستجوی جاه و مقام باشند. کتاب مقدس نشان می دهد که خدا رهبران را از میان کسانی انتخاب نمود که مردم را آن ها به عنوان افراد مهم تلقی نمی کردند. بدین ترتیب مشاهده می کنیم که تعلیم مسیح بر خلاف نگرش این دنیا است.

در این دنیا مردم کسی را برمی گزینند که معروف و دارای مقام و موقعیت باشد. اما خداوند افرادی را برمی گزیند که در نظر مردم، معروف نیستند، اما به خداوند اعتماد کامل دارند. این دسته از افراد زندگی خود را وقف خدا کرده اند. بنابراین خداوند آنان را سرافراز می سازد.

شاگردان مسیح به جای آن که به دنبال موقعیتی برای خدمت باشند، در پی مقام و امتیازات بودند. سوال آنان "کدامیک از ما در ملکوت خدا مقام بزرگ تری دارد" نشان می داد که در آن زمان، شاگردان از نظر روحانی به بلوغ نرسیده بودند.

به عبارت دیگر، رفتار و کردار بچگانه داشتند. پولس به عدم بلوغ روحانی اشاره کرد:" به هنگام کودکی مانند یک کودک سخن می گفتم و مانند یک کودک استدلال می کردم. اما چون بزرگ شدم، فکرم رشد کرد و کارهای کودکانه را ترک کردم" (اول قرنتیان فصل 13 آیه 11).